چفيه چيست وچرا داراي احترام است؟

تکه پارچه اي سفيد که نخهاي سياه آنرا راه راه نشان مي داد، چيزي فراتر از يک اسلحه، و براي بچه هاي جبهه و جنگ شناخته شده بود. چفيه يادگار کساني است که در مقابل متجاوزان تا دندان مسلح ايستادند و حماسه دفاع مقدس هشت ساله را آفریدند. چفیه یار همیشه همراه رزمندگان هشت سال دفاع مقدس، کاربردهای مختلف و البته گاهی عجیب و جالب در مناطق جنگی داشت.چفیه برای رزمندگان اسلام تنها یک پارچه با کاربردهای معمول نبود.شاید چفیه بسیاری از رزمندگان، بیشتر از سلاح هایشان با آنها همراه بوده است و به حتم یادگاران دفاع مقدس خاطرات جالب و شنیدنی از این یار همیشه همراه خود دارند . برخی از کارکردهای چفیه در دوران دفاع مقدس عبارتند از:

 

• چفیه از دور نشان گر خودی بودن فرد و کارت شناسایی اولیه رزمندگان اسلام در مناطق عملیاتی بود.  چفیه گاهی به عنوان سجاده نماز ، رزمنده ها استفاده میکردند و چفيه سجادة نماز عاشقان در دل شب بود.
•  
•  چفیه در نیمه های شب سر و صورت عاشقانی را می پوشاند که تلاش داشتند با گمنامی و ناشناس نجواهای خویش را با گریه  و زاری نثار حق تعالی کرده و با سرازیر شدن قطرات اشک بر گونه هایشان در گوشه و کنار مناطق عملیاتی و پادگان های آموزشی ،کسی دیگر از این اسرار آگاهی نیابد؛ چه راز و نیازهای عاشقانه و چه اشک های عارفانه ای که در این شب ها رقم نخورد و چه دعاهایی که با استجابت آنها مجوز پرواز بسیاری از این عاشقان از دنیای خاکی به آسمان ها صادر نشد؟
•  
• چفیه گاهی جای زيرانداز در هنگام استراحت رزمندگان استفاده می شد.
•  
• چفیه به هنگام خواب کارکرد ملافه را داشت.
•  
• چفیه در زير آفتاب شديد مناطق عملیاتی و برای فرار از گرمای طاقت فرسا سايبان رزمندگان بود.
•  
• چفيه در هنگام شناسايي مناطق عملیاتی و جنگهاي چريکي نقاب مي گشت تا چهره واقعی رزمندگان توسط دشمن کشف نشود.
•  
• چفیه در هنگام نياز، بند اسلحه، کمربند و فانسقه  می شد.
•  
• چفیه بیشتر وقتها سفره غذا می شد و صبح و ظهر و شام سفره میزبان رزمندگان مي شد.
•  
• چفیه هنگام رفتن به حمام حوله مي شد.
•  
• چفیه هنگام گرما عرق گير می شد تا عرق های سرازیر شده از سر و روی رزمندگان را پاک نماید.
•  
• چفیه هنگام سرما شال کمر رزمندگان بود تا بدن آنها را از سرمای استخوان سوز حفظ نماید.
•  
• چفیه هنگام بادهای شدید و هجوم گرد و خاک حکم محافظ بر روي صورت بود.
•  
• چفیه هنگام نبرد همچون تاج گل برگردن بسيجي مي درخشيد.
•  
• چفیه در هنگام بمباران شیمیایی دشمن و در نبود و یا کمبود ماسک ضدگاز،  بهترین عملکرد محافظتی را داشت و با خیس کردن چفیه و گرفتن جلوی دهان و بینی سلامت رزمندگان را تا خروج سریع از منطقه تضمین می کرد .
•  
• چفیه در مراسم ها و عزاداری ها به خصوص در ماه های محرم و رمضان به جای دستمال اشک رزمنده های اسلام به کار می رفت.
•  
• چفیه به هنگام  تصفیه آب و تهیه شربت خصوصا ً شربت  آب لیمو به عنوان صافی استفاده می شد.
•  
• چفیه در مناطق جنگی به عنوان پیش بند آرایشگاه های صلواتی مورد استفاده بود.
•  
• چفیه در موقع لزوم طناب می گشت تا از آن در شرایط مورد نیاز استفاده شود.
•  
• چفیه استتار شخص در موارد خاص برای در امان ماندن از دید دشمن بود.
•  
• چفیه در تزیین سنگر و پوشاندن دیواره سنگر برای زیبایی و جلوه های ویژه استفاده می شد.
•  
• چفیه به عنوان پرده  در ورودی سنگر و یا تقسیم  قسمت های داخلی آن استفاده میشد.
•  
• چفیه پشه بند و دور کننده حشرات و پشه های موذی بود (خصوصاً پشه کوره در شب ها و خرمگس ها  در روزها در پاسگاه های  هورالعظیم و جزایر مجنون)
•  
• چفیه به هنگام بارش باران و رحمت الهی چتر رزمندگان می گشت.
•  
• چفیه به هنگام اقامه نماز عبای رزمندگان می شد.
•  
• چفیه در اکثر اوقات  شال گردن رزمندگان بود تا از مزایای آن در تمامی لحظات استفاده شود.
•  
• چفیه به هنگام خواب روبالشتی رزمندگان می شد .
•  
• چفیه به وقت ضرورت و هنگامی که فرسوده شده بود به عنوان فرچه و برس استفاده می شد.
•  
• چفیه برای نگهداری مواد غذایی مثل نان، سبزی وکاهو و .. کاربرد زیاد داشت.
•  
• چفیه به هنگام ماموریت  برای پاک کردن شیشه ماشین،تجیزات نظامی و ....استفاده می شد.
•  
• چفیه دستگیره خوب و مناسبی برای جابجایی ظروف غذا محسوب می شد.
•  
• چفیه سیاه وسیله ای برای استتار عمامه روحانیونی بود که قدم به قدم با رزمندگان اسلام پیش می آمدند.
•  
• چفیه وسیله ای مناسب برای رفع تشنگی در مواقع سخت و شناسایی بود که با حداقل آب نمناک می گشت و عطش رزمندگان را کاهش می داد.
•  
• چفیه به هنگام شکستن خط مقدم و شناسایی های رزمی وسیله ای برای خفه کردن کمین دشمن بود.
•  
• چفیه پوششی برای پنهان کردن اشیاء و وسایل خصوصاً اقلام تدارکاتی بود تا از پاتک برخی رزمندگان شلوغ جبهه در امان بماند.
•  
•  چفیه به هنگام ماموریت  و عملیات ها وظیف پاک کردن سلاح و تجهیزات و براق نمودن آن را بر عهده داشت.
•  
• چفیه به هنگام مجروح شدن رزمندگان در مناطق عملیاتی با شیوه های ابتکاری و به کمک اسلحه ها ،  برانکارد شده و مجروحین را با آن حمل می کردند.
•  
• چفیه به هنگام انجام کارهای سنگین خصوصاً جابجایی محموله های تدارکاتی،تسلیحاتی و ساخت سنگر  دستمال قدرت شده و دور کمر رزمندگان بسته می شد.
•  
• چفیه گاهی  هم بقچة حمام و ساک دستی رزمنده ها بود.
•  
• چفیه به عنوان دستمال مرطوب برای پیشونی افراد تبدار هم استفاده میگشت.
•  
• چفیه دستمالی برای بستن فک و صورت در زمان دندان درد بود.
•  
• چفیه در برخی مناطق عملیاتی نظیر هور و رودهای مرزی در اوقات فراغت برای  ماهیگیری به کار می رفت.
•  
• چفیه در هوای سرد ، به خصوص در سرمای کوهستان های کردستان با بستن بر پیشانی برای جلوگیری از سینوزیت مفید بود.
•  
• چفیه به عنوان بهترین کولر قابل دسترس در مناطق گرم عملیاتی جنوب بود ، با خیس کردن چفیه و قرار گرفتن در جهت مخالف باد و ایجاد باد خنک عملکرد کولر را داشت.
•  
• چفیه به هنگام گرما در حکم بادبزن بود.
•  
• چفیه دم دست ترین باند و زخم بند برای زخمیها بود ،وقتی امدادگر می رسید اگر باند زخم نبود، محل جراحت هر رزمنده زخمی رو با چفیه خودش می بست یا اگر دست و پای کسی میشکست با چفیه آتل بندی میکردند.
•  
•  چفیه به هنگام عملیات و یا ماموریت های شناسایی که هر گونه سروصدا باعث لو رفتن عملیات و یا شهادت سایر همرزمان می گشت اگر رزمنده ای مجروح می گشت برای فرو نشاندن درد و جلوگیری از سروصدا  و به خطر افتادن جان صدها تن از رزمندگان ،چفیه را مچاله کرده و در دهان فرو می برد تا صدایش به گوش دشمن نرسد و چه رزمندگانی که این گونه به شهادت نرسیدند..
•  
• چفیه در دسترس ترین کفن برای پیکرهای قطعه قطعه شده شهدای والامقام بود.
•  
• چفیه به هنگام شهادت رزمندگان صورت نورانی و مظلومانه انها را در بر می گرفت.
•  
• چفیه به هنگام اسارت دشمن به عنوان دستبند  و چشم بند جهت رعایت مسائل حفاظتی استفاده می شد.

و آنگاه که نبرد به پایان میرسید، اشک حسرت یاران خمینی(ره)، تمام وجودرزمندگان  را در بر می گرفت و هر یک به گوشه وکناری شتافته و در حسرت جاماندن از قافله شهدا و از دست دادن دوستان شهیدشان در زیر این چفیه ها چه مویه و زاری ها که سر ندادند؛ چفیه شرح جان فشانی عشاق است؛چفیه معطر از عطر بسیجیان و رزمندگان جان بر کفی است که بدون هیچ چشمداشتی دشمن تا دندان مسلح را سرکوب و برای اولین بار طی دو سده اخیر نگذاشتند قطعه ای از خاک عزیزمان ایران جدا شود و به هیچ کشوری دیگر اجازه دست اندازی به ایران اسلامیمان را ندهد.

 

 

چفیه هنوز به عنوان نمادی از بسیجی و رزمنده بودن در بین جوانان استفاده می شود و یادگاری از زمان دفاع مقدس است.

چفیه هنوز در کنار مرقد امام شهیدان،و در جای جای میهن اسلامیمان دستمال اشک مردان بی ادعاست؟

مواظب باشیم چفیه یادگار شهیدان است؛ارزش و اعتبار آن را پاس بداریم و نگذاریم در روزمره گیهای دنیای مادی به مد و تظاهر مبدل شود.