بیم و امید

خوشا به حال آنان که با شهادت رفتند ،خوشا بحال آنانکه در دامن خود پروراندند.

خدایا این دفتر و کتاب شهادت را همچنان بر روي مشتاقان باز و ما را هم از وصول به

آن محروم مکن....خوشا به حال شما زنان و مردان، خوشا بحال جانبازان و اسرا و

مفقودین و خانواده هاي معظم شهدا و بدا بحال من که هنوز مانده ام و جام زهرآلود

قطعنامه را سر کشیده ام و در برابر عظمت و فداکاري این ملت بزرگ احساس

شرمساري می کنم و بدابحال آنانی که در این قافله نبودند،بدابحال آنهایی که از کنار

این معرکه بزرگ جهاد و شهادت و امتحان عظیم الهی تا بحال ساکت و بی تفاوت و یا

انتقاد کننده و پرخاشگر گذشتند. آري دیروز روز امتحان الهی بود که گذشت و فردا

امتحان دیگري است که پیش می آید و همه ما نیز روز محاسبه بزرگتري در پیش رو

داریم. آنهایی که در این چند سال مبارزه و جنگ بهردلیلی از اداي این تکلیف بزرگ

طفره رفتند و خودشان و جان و مال و فرزندانشان و دیگران را از آتش حادثه دور کرده

اند مطمئن باشند که از معامله با خدا طفره رفته اند و خسارت و زیان و ضرر بزرگی

کرده اند که حسرت آن را در روز واپسین و در محاسبه حق خواهند کشید که من

مجددا به همه مردم و مسئولین عرض می کنم که حساب این گونه افراد را از حساب

مجاهدان در راه خدا جدا سازند و نگذارید این مدعیان بی هنر امروز و قاعدین کوته

نظر دیروز به صحنه ها برگردند.

من در میان شما باشم و یا نباشم به همه شما وصیت و سفارش می کنم که نگذارید

انقلاب بدست نااهلان و نامحرمان بیافتد،نگذارید پیش کسوتان شهادت و خون در پیچ

و خم زندگی روزمره خود به فراموشی سپرده شوند.

 روح الله الموسوي الخمینی(ره)،پیام استقامت،ص 2